Behruzbek Hamidov
Har bir insonning hayoti ajoyib vaznsizlik hissi bilan boshlanadi: to’qqiz oy davomida biz hayot beruvchi issiqlik, g’amxo’rlik va qulaylik bilan o’ralganmiz. Ammo bir lahza keladi va bu mahalliy makon birdan torayib, bizni tashqariga itarib yuboradi. Og’riqdan xalos bo’lishga intilib, bizni ozodlikka olib keladigan chiqish yo’lini qidiramiz.
Shunday qilib, biz o’zimizni o’z qoidalari va bizga noma’lum qonunlarga muvofiq yashaydigan yangi dunyoda topamiz. Bu “yo’qolgan jannat” – onaning tanasi, bu erda har qanday ehtiyojlar bizning zarracha harakatlarimizsiz darhol qondiriladi, bu inson zaifligining birinchi va eng muhim sababidir.
Rivojlanish psixologi Tatyana Bednik: “Bola butunlay qaram, nomukammal tug’iladi”, deydi. “Uning asab tizimi shakllanish jarayonida – shuning uchun u hamma narsani o’rganishi kerak. Barcha hayvonlarning chaqaloqlari omon qolishlari uchun ota-onalarga muhtoj, lekin faqat bolalarning kamolotga etishi uchun juda ko’p vaqt kerak bo’ladi: omon qolish uchun asosiy ko’nikmalarga ega bo’lish uchun taxminan olti yil, keyin esa murakkabroq bilimlarni egallash uchun yana o’n yil kerak. Mana shu narsa, yaratilish toji.
