Behruzbek Hamidov
Chukovskiy nafaqat bolalar so’zini yozish janrini ixtiro qildi, balki o’quvchi kutish an’anasini yaratdi. Endi hamma bolalar buyuk tilshunos va neologizmlarning tengsiz ustalari ekanligini hamma bilardi. Ota-onalar kichkina dahoning har qanday kulgili sirini tutdilar.
Yaqinda men o’g’limiz Seryoja ikki yoshdan besh yoshgacha bo’lganida saqlagan yozuvlarni topdim. Ular bunday kuzatishlar bilan to’ldirilgan. Misol uchun, Seryozha (ikki yarim yosh) tvorog massasini eydi va mayizni tupuradi. U shunday deb tushuntiradi: “Avval musiqani hisoblayman, keyin esa qobiqni tupuraman.” Qizig’i shundaki, “chaynash” o’rniga “hisoblash” so’zi. Ya’ni, sanash, xohlasangiz, to’xtash, belgi, test, tasnifga o’xshaydi. Va, albatta, “musiqiy bola”. Biz endi “mayiz” va “musiqa” o’rtasidagi fonetik aloqani tushunmayapmiz, lekin bu erda bizda ta’mning musiqiy birligi bor.
Uy qurilgan “drenaj” so’zi, ehtimol, “torf” va “log” ni kesib o’tishdan paydo bo’lgan. Chillarning ko’pligi tufayli u o’zini “bahor tashuvchisi” deb atagan. Savol: “Endi go’sht maydalamoqchimisiz?” Va hokazo.
Lekin eslatmalarni varaqlar ekanman, men o‘sha xususiyatga, bolalar so‘z ijodidan eyforiyamizda go‘yo soyada qoladigan o‘zgarmas motivga e’tibor qaratdim. Ayni paytda, usiz na bolalik, na hayot yo’q. Bu shunchaki bolalikda kattalar hayotidan ko’ra keskinroq eshitiladi.
Gap dunyoga moslashish, tan olish, mos yozuvlar nuqtalarini izlash jarayoni haqida bormoqda. Eng sodda va tushunarli shaklda bu didaktika muammosi. Seryoja otni tayoqqa, polga to’r qo’yadi. Shu bilan birga, u: “Men A harfini oldim” deb e’tibor beradi. Onam shishiriladigan jirafani olib, K harfini yasash uchun rekvizitlarni joylashtiradi. U taxmin qiladi.
