“Biz gaplashadigan Edip qadimgi yunon mifologiyasining qahramoni bo’lib, u bizning jinsiy hayotimiz rivojlanishining ma’lum bir bosqichining ramziga aylandi”, deb tushuntiradi Jan-Devid Nasio. “Biz kattalarga xos xususiyat deb hisoblashga odatlangan bu shahvoniy istak uch yoshdan besh yoshgacha bo‘lgan kichik bolada uchraydi. Bu ota-onalarga qaratilgan. Nega ularda? Ha, shunchaki ular yaqin bo’lgani uchun. Begunoh bola ularni shahvoniylashtiradi, o‘z xayollariga tortadi va kattalar jinsiy xulq-atvoriga uyalmasdan taqlid qiladi”.
Edip kompleksi aqliy rivojlanishning ushbu bosqichi bilan bog’liq bo’lib, biz o’z impulslarimizni ushlab turishni va taqiqlarni, shu jumladan qarindosh-urug’larni o’zlashtirish orqali bajarib bo’lmaydigan istaklardan voz kechishni o’rganamiz. Bu zaruriy bosqich bo’lib, uni yengib o’tish orqali biz sevishimiz, er-xotin yaratishimiz, oila qurishimiz mumkin.
Va agar biz o’zimizning birinchi sevgimiz – dadamiz va onam uchun – hech qachon omon qololmasak, Edip kompleksi biz uchun katta hissiy qiyinchiliklarni keltirib chiqaradi. Axir, biron bir potentsial sherik ota-onalar bilan solishtirishga dosh berolmaydi – biz ularni bolalikda ko’rganimizdek.