Behruzbek Hamidov
Men tushunmoqchiman: bu shunchaki lingvistik xususiyatmi yoki bu erda chuqurroq ma’no bormi? Ammo bu haqiqat: zamonaviy oilaviy hayotning asosiy xususiyatlaridan biri shundaki, biz asabiylashamiz va g’azablanamiz.
Budda aytdi: “Hayot – bu dakka”, ya’ni azob. Ehtimol, endi biz hayotni tirnash xususiyati deb aytardik. Nega hayot bunchalik zerikarli? Chunki biz xohlagan narsamizga erisha olmaymiz. Va bu biz yetarlicha izlanmayotganimiz yoki ozgina kuch sarflayotganimiz emas. Ko’ngilsizlik istaklarimizning ikki xilligidan kelib chiqadi.
Biz moddiy narsalarga e’tibor qaratmaydigan badavlat sherik bilan uchrashishni xohlaymiz. Jozibali, lekin tashqi ko’rinishi bilan bog’liq emas. Aqlli – lekin uning yonida o’zimizni ahmoq his qilmasligimiz uchun. Romantik va ijodiy – lekin javonlarni osib qo’yish, yig’ish va tartibga solish mumkin. Farzandimizning mustaqil fikrlovchi bo‘lishini istardik, lekin bizga zid bo‘lmasin. Shunday qilib, ota-onalarimiz aniq chegaralarni belgilashlari mumkin, lekin bizga buyurmaydilar.
Shubhasiz, bizning istaklarimiz bir-biriga ziddir va shuning uchun azob-uqubatlarga olib keladi – yoki xohlasangiz, g’azablanishga olib keladi. Achchiqlanish biz mos kelmaydigan narsalarni ulashga harakat qilganda, soyaga shoshilganimizda paydo bo’ladi.
