Barcha laureatlarning hayotida katta ishtiyoq bor edi – ularning ishlari. 2000 yilgi kimyo mukofoti sovrindori Alan MakDiarmid aytganidek: “Unda yashash, ovqatlanish, orzu qilish va uxlash kerak. Bu butunlay suvga cho’mish bo’lishi kerak.” Biroq, avvalo, sizning ehtirosingiz qaerda ekanligini tushunishingiz kerak. “Sizni nima xursand qilishini, nima deyishga majbur qilishini bilishingiz kerak:” Xudoga shukur, bu dushanba emas, juma “, – deydi Leon Lederman (Fizika, 1998). Richard Feynman (fizika, 1965) buni shunday ta’kidladi: “Sizni hayratda qoldiradigan narsani topishga harakat qiling. Uni topganingizdan so’ng, siz nima chaqirayotganingizni bilib olasiz.”

2. Intellektual mustaqillikni rivojlantirish

Odamlar ustingdan kulib, g‘oyalaringning ma’nosizligiga ishontirishsa, o‘zingga ishonish oson emas. Biroq, muvaffaqiyatga faqat o’z-o’zidan turib olishni biladigan va nima bo’lishidan qat’iy nazar maqsad sari intilishni davom ettiradiganlar erishadi. Bertrand Rassell (adabiyot, 1950) o’z fikrlaringizda ekssentrik ko’rinishdan qo’rqmaslikni maslahat berdi, chunki har bir umumiy qabul qilingan fikr bir vaqtlar ekssentrik deb hisoblangan.

Ikki Nobel mukofoti (Kimyo, 1954 va Tinchlik, 1962) laureati Linus Pauling quyidagilarni qilishni o’rgatgan: “Keksa, obro’li odam siz bilan gaplashganda, uni diqqat bilan, hurmat bilan tinglang, lekin unga ishonmang. Hech qachon o’z aqlingizdan boshqa narsaga ishonmang.” Nobel qo’mitasida so’zlagan Pol Lauterbur (Tibbiyot 2003) tinglovchilarga olimlarning bir gapi borligini aytdi: “Siz uchta Nobel mukofoti laureati buni noto’g’ri deb aytmaguningizcha, sizning fikringiz haqiqatan ham yaxshi ekanini bilmaysiz”.