Passivlik, tajovuzkorlik, qat’iylik
Dadil yoki ishonchli xatti-harakatlar (inglizcha assert – tasdiqlash, himoya qilish) birinchi marta 20-asrning 50-yillari oxirida amerikalik psixolog Endryu Salter tomonidan tasvirlangan. U inson o’z maqsadiga nafaqat tajovuzkorlik va manipulyatsiya orqali, balki boshqa yo’l bilan ham – o’z fikrini erkin ifodalash va boshqa odamlarning manfaatlarini buzmasdan erishish mumkin deb hisoblardi.
Ta’sirchanlik – bu bizning xohishimiz va niyatlarimiz haqida ochiq va to’g’ridan-to’g’ri gapirish qobiliyatimizni, boshqalarga zarar bermasdan o’zimiznikiga erishish qobiliyatimizni aks ettiruvchi ishonchli, tajovuzkor bo’lmagan xatti-harakatlardir. “Dadil odam o’ziga ishonadi va o’z harakatlari uchun javobgarlikni olishga tayyor”, deb tushuntiradi Sergey Xaritonov. “U birinchi bo’lib suhbatni boshlashga, o’z talablarini bildirishga, istak va iltimoslarni bildirishga, o’z huquqlarini himoya qilishga, “yo’q” deb qat’iy javob berishga qodir … Va, eng muhimi, u buni ijtimoiy jihatdan maqbul usullar bilan amalga oshiradi.”