Behruzbek Hamidov
Har birimiz ongli ravishda o’z-o’zini to’ldirishga intilishi dargumon. Bizda tabiiy ravishda o’zimizning eng yaxshi versiyamiz bo’lish istagi bor. Ammo, ajablanarlisi shundaki, miya shunday yaratilganki, uning mukofot tizimlari tashvish, uyat yoki aybdorlik kabi salbiy his-tuyg’ular bilan ham faollashadi. O‘tmishda bunday munosabat ovqatsiz qolmaslik uchun g‘ordan sudralib chiqib, ovga chiqishga yoki qabilamiz tomonidan rad etilmaslik uchun o‘zimizni tartib-qoidaga muvofiq tutishga undagan bo‘lsa kerak. Ammo zamonaviy dunyoda, bizning qo’rquvimiz jismoniy emas, balki asosan psixologik bo’lsa, bu evolyutsion xususiyat yaxshilikdan ko’ra ko’proq zarar keltirishi mumkin.
Yaxshiyamki, biz bu vaziyatning qurboni bo’lib qolishga mahkum emasmiz, biz uni engishimiz mumkin. Va buni qanday qilib bosqichma-bosqich amalga oshirishingiz mumkin.
SIZNING HIS-TUYG’ULARINGIZNI NOMLANG
O’zingizdan nimani his qilayotganingizni so’rang: tashvishli, notinch, qayg’uli, umidsizlikmi? Tuyg’uga nom berish, unga nom berish orqali biz miyamizga uning quli bo’lishdan ko’ra, uni boshqarishni his qilishimizga yordam beramiz.
FIKRLARINGIZGA E’TIBOR BERING
Tuyg’u paydo bo’lgandan so’ng, bizning boshimizda sodir bo’layotgan voqealar haqida aqliy sharh tug’iladi. Ushbu sharhlar bizga vaziyatni tushunishga yordam beradi, chunki biz sodir bo’lgan narsalarni dunyo haqida allaqachon bilgan narsalarimiz bilan bog’lashga harakat qilamiz. Ajablanarlisi shundaki, biz vaziyatni o’zimiz uchun og’riqli deb baholasak ham, lekin shu bilan birga u o’zimiz va dunyo haqidagi umumiy g’oyalarimizga mos keladi, biz bir vaqtning o’zida ham yoqimli, ham yoqimsiz his-tuyg’ularni boshdan kechiramiz.
