Behruzbek Hamidov
Bu g’alati tuyulishi mumkin, ammo ularning fikrlash jarayoni butunlay oqilona, mantiqiy, ammo bu mantiq biznikidan farq qiladi. Ommaviy qotillar to’satdan “to’qnashmaydi” – oh yo’q. Ular butunlay bashorat qilinadigan yo’ldan borishadi – ammo muammo shundaki, hatto ruhiy salomatlik bo’yicha mutaxassislar ham ularni har doim ham aniqlay olmaydilar. Ko’pincha, bunday odamlar o’zlarining shafqatsiz fantaziyalarini hatto ota-onalaridan ham yashirishadi – hech bo’lmaganda erta bolalik davrida.
Bunday odamlarning shaxsiyati turli darajada ifodalangan psixopatik, narsisistik va paranoid xususiyatlar bilan tavsiflanadi. Umuman olganda, bizning shaxsiyatimiz fikrlash, his qilish va o’zini tutish tarzimizdir va bu har birimizni boshqalardan ajratib turadi. Shaxsning shakllanishiga biz meros qilib olgan xususiyatlar, biz olgan tajribalar va atrof-muhit (atrof-muhit va hayotiy vaziyatlar) ta’sir qiladi. Shaxsiyat buzilishi bilan insonning fikrlash, his qilish va xatti-harakatlari umumiy qabul qilingan me’yordan farq qiladi va vaqt o’tishi bilan vaziyat yomonlashadi.
Hech kim ertalab uyg’onmaydi va to’satdan ommaviy otishma qilishga qaror qiladi – xuddi shunday, birdaniga. Odatda bu odamda g’azab va g’azab to’planib qolgan uzoq vaqtdan oldin bo’ladi. Ehtimol, unga o’zi ta’qib qilinayotgan, hujumga uchragandek tuyuladi va u qasos olishga tashnalikni boshlaydi. Bunday odamlar odatda hurmatsizlikning eng kichik ko’rinishiga noo’rin munosabatda bo’lishadi, jamiyatdagi maqom va mavqe haqida o’ylaydilar va ierarxik zinapoyada yuqoriroq bo’lganlarga hasad qilishadi.
Ommaviy otishmalar odatda bo’rttirilgan qurbonlik tuyg’usiga ega, bu ularning g’azabini va qasos olish xayollarini kuchaytiradi. Qattiq tajovuz ularga yagona yo’l, o’z azob-uqubatlariga barham berish yo’li bo’lib tuyula boshlaydi va ular bu mavzuda tobora ko’proq fantaziyalarga berilib ketishadi. Ko’pincha bu odamlar o’qotar qurollarga berilib, ularni yig’ib olishadi.
