Muloqotga bo’lgan bunday ehtiyoj ish o’zgarishi, ajralish yoki yaqin kishining o’limi tufayli yuzaga kelishi mumkin. Biz umidsizlikdan yordam va qo’llab-quvvatlash uchun do’stlarga murojaat qilamiz va ko’pincha bu tashqi tomondan bezovta bo’lib tuyulishi mumkin. Shuning uchun, do’stlar hayotlarida inqirozni boshdan kechirishlari va haqiqatan ham yordamga muhtoj bo’lishlari mumkinligini yodda tutish kerak. Ammo ba’zilari nafaqat hayotning qiyin davrlarida, balki doimiy ravishda e’tibor talab qiladi. Bunday do’stlik odamni charchatadi. Bu odamlar doimo inqirozli vaziyatda bo’lib tuyuladi.

Ular kuniga bir necha marta qo’ng’iroq qilishlari, ijtimoiy tarmoqlarda cheksiz xabarlar yozishlari mumkin. Har qanday suhbat cheksiz darajada davom etadi yoki nihoyatda uzoq ovozli xabarlar yozib olinadi, ularda ularni nima bezovta qilayotganini batafsil aytib beradi.

Ular bizni nima qilayotganimiz yoki kim bilan muloqot qilayotganimiz haqida doimo so’roq qilishlari va ularga etarlicha e’tibor bermayotganimizdan shikoyat qilishlari mumkin. Ular ogohlantirishsiz muntazam ravishda tashrif buyurishlari mumkin. Va, ko’pchilikdan farqli o’laroq, ular siz so’ramaguningizcha ketishmaydi.