Mening kuzatishlarimga ko’ra, odamlar 2012 yil 21-dekabrdagi “Oxirzamon” mavzusiga munosabatlari bo’yicha 4 toifaga bo’lingan.
Birinchi toifa . Ushbu toifadagi odamlar ushbu sana yaqinlashayotganidan xavotirda. Yaqinlashib kelayotgan kataklizma haqida juda ko’p ma’lumot bizga turli xil ommaviy axborot vositalaridan kelib chiqadi: kino, Internet, televizor, gazetalardagi jurnal maqolalari, mish-mishlar …
Ikkinchi toifa . Albatta, xuddi shu yashirin qo’rquv tufayli bu mavzu haqida umuman o’ylashni istamaydiganlar bor.
Uchinchi toifa . Bu hayotga mutlaqo amaliy (moddiy) munosabatda bo’lgan va umuman dunyoviy hayot manfaatlariga ega odamlar: “O’zlarining kundalik nonlari haqida …”, oila, ish va boshqalar. Bu odamlar bashoratlarga, mish-mishlarga yoki psevdo-ilmiy bayonotlarga ishonishmaydi. Va ular ommaviy isteriya paytigacha qo’rqmaydilar.
To’rtinchi toifa… Ushbu guruh odamlar ruhi va hayoti va o’limi mavzusidagi qarashlari jihatidan menga eng yoqimli. Bular turli diniy konfessiyalarga (musulmonlar, hindular, xristianlar, buddistlar va boshqalar) mansub dindorlardir. Ular bizni (bu sayyoradagi barcha tirik mavjudotlarni), avvalambor, bu moddiy dunyoga, u yoki bu moddiy tanaga qandaydir buyuk o’rganish jarayonini boshdan kechiradigan abadiy qalblar ekanimizga ozmi-ko’pmi amin bo’lishadi. Va ushbu treningning asosiy maqsadi – bu dunyoga olamning ma’naviy qonunlarini o’rganish uchun kelgan abadiy ruh sifatida o’zini anglash va shu qonunlarga muvofiq fikrlash va yashash qobiliyatidir! Bundan tashqari, bizni ruh sifatida tayyorlash, Vedik ma’lumotlariga ko’ra, bitta er yuzida sodir bo’lmaydi (ruhning reenkarnatsiyasi nazariyasi). Hayotga, o’limga, o’ziga shunday falsafiy qarashga ega bo’lish, bu odamlar moddiy mavjudotlari bilan bog’liq ravishda turli xil qo’rquvlarga kamroq ta’sir etadilar, shuningdek, ularning o’limi haqida kamroq tashvishlanadilar. Shuning uchun, bu o’lim 2012 yil 21 dekabrda yoki boshqa biron bir vaqtda yoki boshqa sharoitda sodir bo’ladi, ular uchun bu muhim emas! Hayot va o’lim haqidagi bunday tushuncha bilan siz o’lganingizda emas, balki qanday qilib o’lishingiz muhim! Va aniqrog’i, qanday ong bilan o’lishimiz, o’lim paytida nima deb o’ylashimiz muhim: bu dunyodan ketganimizda yo’qotadigan erdagi moddiy boyliklar to’g’risida yoki unga bo’lgan muhabbat tufayli jon deb intilayotgan Xudo to’g’risida. ! Axir, o’lim paytidagi ushbu fikrlarga bizning keyingi mujassamlashimiz moddiy dunyoda yoki ma’naviy jihatdan bog’liqdir! Ushbu hayot va o’lim kontseptsiyasi bilan to’liq kelishuvimdan oldin ko’p yillik regressiv tajriba mavjud edimening mijozlarimning iltimosiga binoan ularning o’tgan hayotidagi gipnoz . Keyinchalik, men “o’tgan hayotga sayohat” hodisasining kontseptual izohini izlay boshladim va uni barcha zamonaviy zamonaviy dinlarda ozmi-ko’pmi topdim. Ammo ko’proq darajada – Vedik dunyoqarashida!
Manba:b17.ru