Bizning Pomeranian Bublik kasal. U qattiq aksirdi va yo’taldi, negadir uning uch yoshli nabirasi Petya kulib uy atrofida yugurdi. Bu hayratga tushdi va g’azablandi: o’zi o’sgan, birga ovqatlangan va birga uxlagan iti azob chekdi va bola xursand bo’ldi. Darhaqiqat, nabira o‘z tashvish va tashvishlarini shunday bema’nilik bilan ifodalagan.

Bu boshdan kechirgan tuyg’u yangi, notanish bo’lsa va insonning ichki arsenalida uni ifodalash usullari hali mavjud bo’lmaganda sodir bo’ladi. Ko’p marta men qiyin kechinmalarning bunday g’alati namoyon bo’lishini kuzatganman, ularning mavjudligi odamni yanada chuqurroq shikastlagan. Aqliy tajriba va his-tuyg’ular to’g’ri yoki to’g’ridan-to’g’ri tushunib bo’lmaydigan ichki haqiqatdir.

Tarjimada yo’qolgan

Ular og’zaki o’xshash bo’lmagan shaklda mavjud: his-tuyg’ularni so’zlar bilan ifodalash uchun siz so’zlar tiliga maxsus tarjima qilishingiz kerak. Tildan tilga har qanday tarjimada bo’lgani kabi, mazmunning bir qismi yo’qoladi va buziladi. Ko’p odamlar bu nomuvofiqlikni juda keskin his qilishadi, ular o’zlarining tajribalarini bilish mumkin emasligini aniq bilishadi.

Agar hissiy bezovtalik kuchli bo’lsa, bunday odamlar bu haqda mutlaqo gapira olmaydi. Menda terapiyada bitta oila bor edi – onam va o’n olti yoshli qizim. Ular qizining sinfdoshlari bilan yomon munosabatlari haqida bizga murojaat qilishdi. Onam qizi unga ishonganiga ishondi va hech narsani yashirmadi. Qiz to’rt va besh baholar bilan o’qidi va hech qachon hech narsadan shikoyat qilmadi. To’satdan, o’n olti yoshida, bola erta turishni yomon ko’rishi, maktabda qizlar bilan munosabatlari bir necha yillardan beri yomon ekanligi ma’lum bo’ldi… Ona qizining nima uchun hech narsa demaganini, nega u tushuna olmadi. shuncha vaqt chidadi.