Har birimiz bir nuqtada tashvishga tushamiz va bu normal holat. Ushbu eng muhim himoya reaktsiyasisiz insoniyat shunchaki omon qolmaydi. Xavotir bizni xavf tug’ilganda safarbar qiladi va muhim vazifalarni bajarishga undaydi. Ammo odam hech qanday sababsiz xavotirni boshdan kechirsa, yuzaga kelishi mumkin bo’lgan hodisalar haqida haddan tashqari tashvishlansa, ularning ehtimoli juda past bo’lsa, agar bu tashvishlar uning hayotini zaharlasa, unda tashvishlanish buzilishi bo’lishi mumkin. Psixologlar uning uchta muhim xususiyatini chaqirishadi: davomiyligi, intensivligi va takrorlash chastotasi. Afsuski, boshqalar, qoida tariqasida, bu buzilishning xususiyatlarini ham, u bilan bog’liq tajribalarni ham tushunmaydilar. Va ular eng yaxshi niyat bilan bunday odamlarga ma’nosiz yoki hatto zararli maslahatlar berishlari mumkin. Amerikalik psixoterapevt va yozuvchi Jennifer Rollinning aytishicha:

1. “Tinchlaning!”Anksiyete buzilishi bilan og’rigan odamga buni aytish, allergiya bilan og’rigan odamga: “Aksirishni to’xtating!” Ruhiy buzilish holatida odamning tanlovi yo’q. Kimdir ixtiyoriy ravishda bu falaj tashvish tajribasini tanlaydimi? Va, albatta, agar inson buni nazorat qila olsa, u buni amalga oshiradi. Agar biz “Tinchlaning!” Desak, biz chinakam azob chekayotgan odamning qadr-qimmatini yo’qotamiz, go’yo unga og’riqli tashvishni boshdan kechirish qarori ekanligini ko’rsatamiz. Buning o’rniga, biz unga qanday yordam berishimiz mumkinligini so’rashimiz kerak. Ammo bu haqda o’tkir daqiqada emas, balki nisbatan tinch bo’lganda gapirish yaxshiroqdir.