O’zingizni yolg’iz his qilganingizda, faqat o’zi haqida o’ylaydigan va sizni tushunmaydigan va qadrlamaydigan odamlar bilan muloqot qilishni boshlashingiz mumkin. Lekin siz shunday deb o’ylaysiz: “Hech bo’lmaganda kimdir bor. Men yolg’iz qolishni xohlamayman”.

Siz og’riqni bostirish, o’zingizni unutish va jiringlash sukunatini yo’q qilish uchun yana bir qadah sharobga qo’lingizni uzatasiz. Bu usullarning barchasi mashhur, ammo foydasiz va hatto zararli. Aslida, butunlay boshqa narsalar yordam beradi: yaratish, yozish va tadqiq qilish. Shunday qilib, biz o’z “men”imizga yaqinlashamiz. Albatta, boshqalar bilan bog’lanish muhim, ammo boshqalar bilan bo’lgan munosabatingizning asosi o’zingiz bilan bo’lgan munosabatingizdir.

O’zingizni yolg’iz his qilganingizda, esda tuting: sizning ixtiyoringizda cheksiz, boy va ixtirochi tasavvur, qo’llar va yurak bor. Bularning barchasidan qanday foydalanish haqida ba’zi fikrlar.

YOLG’IZLIGINGIZNI O’RGANING