Yaqinda men bolalar maktabidagi muammolarga tobora ko’proq duch kelmoqdaman (bu bizning do’stona mamlakatlarimizdagi ta’limning hozirgi holatini hisobga olgan holda umuman ajablanarli emas). Men o’zim uchun muammoni quyidagicha belgilayman: HMF rivojlanishining normal darajasi (fikrlash, xotira, idrok, e’tibor) bo’lgan bolalar o’qishni boshlaydilar, past baho olishadi va maktab kursi ma’lumotlarini bilishmaydi.

Bu masalaning ko’p jihatlari bor – o’qitish sifatidan tortib, ota-onalarning vaziyatdan chiqish yo’lini topa olmasliklari yoki istamasliklari.

Men bu boradagi fikrlarimni tuzishga harakat qilaman.

1. Motivatsiya masalasi.

Hozirgi kunda aksariyat kattalar o’zini rivojlantirishga emas, balki pul ishlashga e’tibor berishadi. Quyidagi xabar havoda osilgan: siz qanday o’qishingiz va nimaga intilishingiz muhim emas, qanday moyilligingiz va qobiliyatingiz bo’lishidan qat’i nazar – asosiysi oilangizni boqish, kiyintirish / poyabzal qilish, tug’ish va bolalarni ta’minlash .

Biz boladan nimani kutmoqdamiz? Harakat qilish uchun siz ularni nega qilayotganingizni bilishingiz kerak. Agar bola oliy ma’lumotli va yaxshi o’qigan onaning bozorda sotayotganini yoki davlat muassasasida arzimagan pulga shudgor qilayotganini, zo’rg’a kun kechirayotganini ko’rsa – 11 yil davomida u bunga chalg’itishni juda xohlaydi deb o’ylaysizmi, har qanday harakatni qilish? Va agar bir vaqtning o’zida onam uzoq vaqtdan beri “mana men sening yoshingdaman …” deb aytsa – ta’sir kuchayadi va tanbeh bitta javobni keltirib chiqaradi: “Va endi sizda nima bor?”

Xulosa :muvaffaqiyatli ota-ona bolasini ibrat bilan o’rganishga undaydi.

Ota-onamning “hech kim meni o’qishga majburlamadi! Hech kim men bilan o’tirmadi va mening uy vazifamni bajarmadi!” ham juda tushunarli. Ota-onalar o’qiyotgan paytda, hali ham butun mafkura “o’rganish, o’rganish va yana o’rganish” ga asoslangan sovet tuzumi mavjud edi. Jamiyatdagi umumiy atmosfera – rag’batlantirgan va o’rganishga undagan. Hozir nima – yuqoriga qarang.

2. Maktab o’rganishga o’rgatmaydi. Absurdmi? Ammo shunday.

Dastur bor, material bor va aksariyat bolalar u bilan nima qilishni tushunmaydilar. Va bu ko’pchilik aqli zaif bo’lganligi uchun emas. Bu sodir bo’lmaydi va xayriyatki, biz hali bunga erishmadik. Bolalar materialni o’rganish kerakligini bilishadi, lekin buni qanday amalga oshirish haqida tasavvurga ega emaslar. Taxminan uni eslash kerakligini taxmin qiling.

Shuning uchun, material hajmi oshganda va uni taqdim etish uslubi murakkablashganda, muammolar boshlanadi.

Asosiy g’oyani ko’p sonli ma’lumotlardan ajratib olishning asosiy mahorati ko’pchilik bolalarda mavjud emas.

Muammoni hal qilish usuli:namunalar bilan ko’rsating, bir nechta matnlarni batafsil tuzing va bolaga o’qigan narsasining asosiy eslatmalarini (paradoksal ravishda) yozishga o’rgating. Yodda saqlash uchun zarur bo’lgan ta’riflarni birinchi marta ta’kidlang va yozing va qolgan ma’lumotlarni sxematik ravishda yozing. Sxema bo’yicha – takrorlash. Murakkab va shaxssiz matnni tushunish uchun – uni tasavvuringizda tasavvur qilishni o’rganing. Masalan, biz geografik landshaftlar, ularga nimalar ta’sir ko’rsatishi va nimalardan iboratligi haqida gaplashamiz. Masalan, Sahroi cho’lni tasavvur qilish va tasvirlardagi nuqtalarni tuzatish: iqlim, relyef tuzilishi va boshqa yuzsiz iboralar – bola nima ekanligini yaxshiroq tushunadi va uni tezroq eslab qoladi.

Jarayonning afzalliklarini ta’kidlash kerak: oz vaqt sarflangan, samaraliroq.

O’quv jarayonini tarkibiy tuzish – bola o’z hayotining boshqa sohalarini tuzish bilan taqqoslash orqali o’rganadi …

Ko’nikma ishlab chiqilgandan va aniqlangandan so’ng – siz mnemonika (tezkor va samarali yodlash texnikasi) bilan tanishishingiz mumkin. Keyin – chunki yod olish birin-ketin emas, balki mohiyat, asosiy narsa bo’lishi kerak.

“Shporlar” imtihonga qanday yozilganligini eslang. Axir ularni o’zlari yozganlardan juda kam odam ulardan foydalanadi va hisobdan chiqaradi. Deyarli hech kim yo’q. Ushbu printsip shunga o’xshash. Ma’lumotlarni tuzish va muhim nuqtalarni ta’kidlash bilan birga, biz buni eslaymiz.

3. Bolaning bo’sh vaqtining etishmasligi, og’ir ish yuki.

Ha, bu ham sodir bo’ladi.
Endi bolani son-sanoqsiz doiralar va bo’limlarga yuborish zamonaviy va qulay (ota-onalar ishda bo’lsa, u adashmaydi). Muvofiqlikni juda ko’p hisobga olmasdan. Natijada, bola shunchaki jismoniy va informatsion stresslardan charchagan va u allaqachon olganidan ko’proq ma’lumotni hazm qila olmaydi. Va bunday tükenme kümülatif bo’lishi mumkin.

Xulosa: o’zingizni o’ylab ko’ring va sinab ko’rishga arziydi – ota-onaning o’zi, allaqachon voyaga etgan, qiyinchiliklarga duch kelgan va qattiqlashgan, bolasi uchun tuzgan rejasi va rejimini tortib oladimi? Va shuni hisobga olish kerakki, bola ota-onadan bir oz zaifroq va charchagan jonzotdir. Fikrlash va tasavvur qilishdan keyin – siz birinchi o’ringa qo’yishni boshlashingiz, shuningdek, bola bilan maslahatlashishingiz mumkin – u o’z faoliyati ro’yxatidan nimani xohlaydi va nimani xohlamaydi. Kelajakda u uchun haqiqatan ham foydali bo’lgan narsa va shunchaki bo’sh vaqtni behuda sarflash.

Manba:b17.ru