Rossiyaning ko’plab shaharlarida, bir necha yil oldin, nogiron bolani tarbiyalayotgan oilalarga ijtimoiy va psixologik yordam paydo bo’ldi – bu birgalikda yashash. Bu nima? Bola 18 yoshga to’lganda, ota-onalar uni maxsus jihozlangan uyda yoki kvartirada mutaxassislar (shu jumladan psixolog) bilan (1 kundan 1 oygacha) yashashini tashkil qilishlari mumkin. Muayyan shaharda mavjud bo’lgan narsalarga qarab. Barcha bolalar va ularning ota-onalari birinchi navbatda suhbatdan o’tkaziladi. Mutaxassisning vazifasi, dastlabki bosqichda, maxsus ehtiyojlarni, odatlarni va boshqalarni aniqlashdir. Keyin bolalar 4-6 kishidan iborat guruhlarga bo’linadi. Ota-onaning o’zi bolasini faqat qizlar yoki o’g’il bolalar guruhiga joylashtirishni talab qiladi. Mutaxassis qayd qiladi va keyinchalik tegishli guruhni tuzadi. Va ular oldindan kelishilgan kun va vaqtda kelishadi.

Farzandini kuniga qariyb 24 soat uning nazorati ostida bo‘lishga odatlangan ota-ona birdaniga bu imkoniyatdan mahrum bo‘ladi. Yigitlar o’zlarini yangi joyda va notanish odamlar bilan topadilar. Ha, bu oila uchun stress. Ammo ota-ona kelishilgan vaqtda bolaga qo’ng’iroq qilib, ishlar qanday ketayotganini bilishi mumkin. Shunday qilib, o’zingizni hech bo’lmaganda ma’lum darajada tashvishdan xalos qiling.

Tajribaga asoslanib aytishim mumkinki, har bir oila bu qadamga rozi emas. Ota-onalarning biror narsa noto’g’ri bo’lishi va u erda bo’lmasligidan qo’rqishlari juda katta. Ba’zi ota-onalar bu taklif haqida yillar davomida o’ylashadi! Endi 1-3 yildan keyin bolani birga yashashga “qo’yib yuborish” ga rozilik bergan bir nechta oilalar bor! Ba’zan, oilaning bunday qarorga “pishirishi” uchun juda ko’p vaqt kerak bo’ladi.

Yigitlarning o’zlari bu haqda qanday fikrda? So’rov natijalariga ko’ra, ko’pchilik nihoyat o’zini kattalardek his qilishdan, o’z harakatlari uchun mas’uliyatni o’z zimmasiga olishni o’rganishdan, boshqalar bilan muloqot qilishdan, ijtimoiy doirasini kengaytirishdan xursand.

Ammo hamma ham bunday tajribani o’tkazishga tayyor emas. Va bu ham juda tushunarli. Axir, ular bolalikdan o’zlarining kichik, yopiq dunyosida yashadilar. Va hamma yangi va kam tushunilgan narsa ularda qo’rquv hissi tug’diradi. Ayniqsa, agar ota-onaning o’zi bolaligidan unga dunyo u uchun qanchalik xavfli bo’lishi mumkinligini singdirgan bo’lsa. Bu erda men amaliyotdan bir voqeani aytib bermoqchiman. Ayni paytda bu bola 28 yoshda, onasi bilan yashaydi, bir xonali kvartirada, otasi yo’q. Uning tashqi ko’rinishidan uning psixiatrik tashxisi borligini darhol sezmaysiz. Bir kuni dars paytida uning telefoni jiringlab qoldi. U telefonni ko’tardi. Ehtimol, ish beruvchi qo’ng’iroq qilgandir. Ammo ma’lum bo’lishicha, qo’ng’iroq uyali aloqa operatoridan tarifni o’zgartirish taklifi bilan kelgan. Bu bola nima qildi? U ularni tingladi va shunday javob berdi: “Men onamning roziligisiz qaror qabul qila olmayman. Keyinroq menga qo’ng’iroq qiling.” Bir tomondan, Onam uning roziligisiz barcha turdagi operatsiyalarga ruxsat berilmasligiga ishonch hosil qildi. Boshqa tomondan, bu nochorlik va onaga qaramlik, bir kun kelib, shafqatsiz hazil o’ynashi mumkin. Onamning maqsadi bor edi – o’g’liga ishga joylashish, lekin u buni o’zi xohlaydimi yoki yo’qligini hali ham tushuna olmadim. Barcha javoblar shunday yangradi: onam o’ylaydi …, onam xohlaydi …, onam kuchlar …, onam maslahat beradi … Endi u Wordda oddiy vazifalarni bajarib, ofisda ishga kirdi. Onasi uni ijtimoiylashtirishga harakat qilayotganga o’xshaydi, lekin u birga yashashni qat’iyan rad etdi. Onamning so‘zlariga ko‘ra, birinchidan, hohlaganida unga qo‘ng‘iroq qila olmaydi. Ikkinchidan, bolasi (28 yoshda!) undan alohida yashashga tayyor emas. Ehtimol, yana bir necha yil o’tadi va oila ham bu qadam uchun “pishib” qoladi. bu ojizlik va onasiga qaramlik, bir kun shafqatsiz hazil o’ynashi mumkin. Onamning maqsadi bor edi – o’g’liga ishga joylashish, lekin u buni o’zi xohlaydimi yoki yo’qligini hali ham tushuna olmadim. Barcha javoblar shunday yangradi: onam o’ylaydi …, onam xohlaydi …, onam kuchlari …, onam maslahat beradi … Endi u Wordda oddiy vazifalarni bajarib, ofisda ishga kirdi. Onasi uni ijtimoiylashtirishga harakat qilayotganga o’xshaydi, lekin u birga yashashni qat’iyan rad etdi. Onamning so‘zlariga ko‘ra, birinchidan, hohlaganida unga qo‘ng‘iroq qila olmaydi. Ikkinchidan, bolasi (28 yoshda!) undan alohida yashashga tayyor emas. Ehtimol, yana bir necha yil o’tadi va oila ham bu qadam uchun “pishib” qoladi. bu ojizlik va onasiga qaramlik, bir kun shafqatsiz hazil o’ynashi mumkin. Onamning maqsadi bor edi – o’g’liga ishga joylashish, lekin u buni o’zi xohlaydimi yoki yo’qligini hali ham tushuna olmadim. Barcha javoblar shunday yangradi: onam o’ylaydi …, onam xohlaydi …, onam kuchlari …, onam maslahat beradi … Endi u Wordda oddiy vazifalarni bajarib, ofisda ishga kirdi. Onasi uni ijtimoiylashtirishga harakat qilayotganga o’xshaydi, lekin u birga yashashni qat’iyan rad etdi. Onamning so‘zlariga ko‘ra, birinchidan, hohlaganida unga qo‘ng‘iroq qila olmaydi. Ikkinchidan, bolasi (28 yoshda!) undan alohida yashashga tayyor emas. Ehtimol, yana bir necha yil o’tadi va oila ham bu qadam uchun “pishib” qoladi. onam xohlaydi …, onam kuchlari …, onam maslahat beradi … Endi u Wordda oddiy vazifalarni bajarib, ofisda ishga kirdi. Onasi uni ijtimoiylashtirishga harakat qilayotganga o’xshaydi, lekin u birga yashashni qat’iyan rad etdi. Onamning so‘zlariga ko‘ra, birinchidan, hohlaganida unga qo‘ng‘iroq qila olmaydi. Ikkinchidan, bolasi (28 yoshda!) undan alohida yashashga tayyor emas. Ehtimol, yana bir necha yil o’tadi va oila ham bu qadam uchun “pishib” qoladi. onam xohlaydi …, onam kuchlari …, onam maslahat beradi … Endi u Wordda oddiy vazifalarni bajarib, ofisda ishga kirdi. Onasi uni ijtimoiylashtirishga harakat qilayotganga o’xshaydi, lekin u birga yashashni qat’iyan rad etdi. Onamning so‘zlariga ko‘ra, birinchidan, hohlaganida unga qo‘ng‘iroq qila olmaydi. Ikkinchidan, bolasi (28 yoshda!) undan alohida yashashga tayyor emas. Ehtimol, yana bir necha yil o’tadi va oila ham bu qadam uchun “pishib” qoladi.

Agar nogiron bolani tarbiyalayotgan ota-onalardan biri ushbu maqolani o’qisa, farzandingizning shaxsiyatini va uning mahorat darajasini to’g’ri ko’ryapsizmi yoki yo’qligi haqida yana bir bor o’ylab ko’ring. Ehtimol, u uzoq vaqtdan beri rivojlanishining yangi bosqichiga kirishga tayyor.