Bir qadam oldinga.

Yaqinda men odamlarning o’zini o’zi bilishga, o’zlarini anglashni o’rganishga qanday ehtiyoj sezayotganlarini kuzatib bordim. Ko’pincha, ularni hayotdagi ba’zi salbiy holatlar bunga majbur qiladi. Birinchidan, odam tashqariga o’girilib, u erda sababini izlaydi, hayotini yaxshilash uchun nimani o’zgartirish kerakligini tashqaridan izlaydi. Izlaydi, o’zgaradi, lekin yaxshilanishlar bo’lmaydi … Ana shunda odam ichkariga o’giriladi. Bu odatda keyin sodir bo’ladi. U allaqachon yomon bo’lganida, u biror joyga borishi, biror narsaga ishonishi, kimgadir yoki nimagadir ishonishi kerak. Bu inqiroz davrlari. Aynan o’sha paytda odam o’z muammolarini hal qilishga intilib, ichkariga o’giriladi va shunda u shaxs sifatida o’zi haqida qiziqishni rivojlantirishi mumkin.

Odamlar yashaydigan hayot haqida o’ylar ekanman, bu odatiy raqs – ish – uy – ish – uyda, ba’zida qandaydir ko’ngil ochishda va yana aylanada aylanayotganligi ko’pincha esimga keladi. Boshimizni ko’tarib atrofga qarash, o’zimizga qarash imkoniyati yo’qdek tuyuladi. Ko’pincha biz ommaviy axborot vositalari oldimizga qo’ygan jozibali maqsadlarga intilamiz, intellektual va madaniy rivojlanishimiz, shaxsiy o’sishimizni unutamiz.

Bilasizmi, axir inqiroz davridagi barcha o’zgarishlar juda og’riqli, garchi zarur bo’lsa ham. Ammo mana men shunday deb o’yladim va agar siz bu qiyin payt boshlanishini kutmasangiz, shunchaki hayotga, o’zingiz uchun, dunyo go’zalligi, qo’shnilaringiz uchun qiziqishingizni uyg’otib, oldindan ogohlantiring. Va buning uchun siz o’zingizdagi harakatsiz iste’dodlarni uyg’otishingiz va ularni dunyoga namoyish qilishingiz, atrofdagi narsalarga bo’lgan qarashingizni ko’rsatishingiz kerak.

Shunda, ehtimol, dunyo ancha oldin ravshanroq va ravshanroq bo’ladi. Keyin ichki va tashqi zarbalarsiz o’zingizga kelish imkoniyati mavjud.

Yo’lni piyoda bosib o’tish yo’li bilan o’zlashtiriladi, yo’lni boshlash uchun oldinga qadam tashlash kifoya.

Manba:b17.ru