Nima uchun erkak va ayol bir-birlari bilan yashashni boshlaydilar? Uchratdingizmi, bir-biringizga yoqdimi? Va keyin nima? Va keyin … har ikkala odam bir-birlari bilan uchrashishga shoshilib, bir-birlariga iliq va yaxshi so’zlarni aytganda, bir-birlarini ma’qullashganda, bir-birlari bilan xo’shlashganda va hayot ularga qizg’ish nurda ko’rinadigan paytdan boshlanadi.

Sevishga tushish – bu bir-birining kamchiliklari neytrallashadigan va sheriklar bir-birlariga o’zlarida bo’lmagan fazilatlarni aytib berishni boshlaydigan shirin vaqt. Va ikkalasi bu g’ayrioddiy holatda bo’lsa ham, begonalarning hech biri hech narsani o’zgartira olmaydi.

Sevish vaqti susayishi bilanoq, odamlar tarqab ketishi mumkin, chunki ular sherikning ideal qiyofasi haqiqiy qiyofaga to’g’ri kelmasligini va shu sababli kutishlar amalga oshmaganligini tushuna boshlaydilar. Aytaylik, erkak tunda uxlaydi, ayol esa ipak xalat o’rniga paxta tungi ko’ylak kiyadi va hokazo.

Va agar odamlar tanishish vaqtini, tanishish vaqtini va taxminlar vaqtini va da’volarini o’tkazgan bo’lsa, qoida tariqasida chaqaloq tug’ilishini kutish mumkin. Va to’satdan biron bir narsa noto’g’ri bo’lib ketdi. Har kim o’z yo’lida go’dakni tarbiyalashni xohlaydi. Va shu bilan birga, agar to’satdan biror narsa ishlamasa yoki u qadar yaxshi ishlamasa, bu erda oxirning boshlanishi boshlanishi mumkin. Turmush o’rtoqlar, har kimning xato qilishga haqli ekanligini tushunishni istamay, bir-birlarini barcha o’lik gunohlarda ayblay boshlaydilar.

Ha, aynan aybdor! Bosim bilan, dalillar bilan, hujum bilan. G’azab va kuchsizlikning g’azabi bo’lishi mumkin. Va agar siz o’z vaqtida to’xtamasangiz, unda ayblov kichik kundalik xatolardan kelib chiqib katta mojaroga aylanishi mumkin. Siz bir-biringizni cheksiz ayblashingiz mumkin. Xato qilganingizni tan olish dahshatli! O’zingizga murojaat qilish va shunchaki aytish dahshatli: ha, men xato qildim, lekin dunyo shu tufayli qulab tushmadi! Shunchaki insonning o’zi hamma tushunishi va har kim xato qilishi mumkinligini qabul qilishi kerak. Va u istisno emas!

Va agar ayblovlar allaqachon oilaning hayotida mavjud bo’lsa? Bunga nima qilish kerak? O’sha paytgacha ko’p yillar davomida baxt va hamjihatlikda yashagan oilani buzadigan oqimni qanday to’xtatish kerak? Men o’zimga “to’xtab” deyishim kerak! Har bir inson “to’xtash” huquqiga ega. To’xtang, ha, bu sodir bo’layotganini anglang. Biror kishiga murojaat qiling va siz noto’g’ri ekanligingizni ko’rsating. Qiyinmi? Va qanday! Bundan tashqari, log kabi, qalbga ko’tarilib, orom bermaydigan mag’rurligingiz ustidan o’tishingiz kerak. Yaqiningizdan qancha yaxshilik olganingizni eslashingiz kerak va endi mag’rurligingizdan nimani olasiz? Farqi bormi? Albatta!

Ushbu farqni butun vujudingiz bilan, butun qalbingiz bilan his qiling, unga singib keting va bu haqda hech qachon unutmang.

Va har safar boshqa birovni biron bir narsada ayblamoqchi bo’lganingizda, o’zingizga “to’xtating” deb ayting!

Vaziyatni boshqa tomondan ko’rib chiqing va uni qanday o’zgartirish mumkinligini o’ylab ko’ring? Balki unga bo’lgan munosabatingizni o’zgartiring? Keyinchalik hayotingiz 180 darajaga o’zgarishini ko’rasiz. Sevgi, baxt va quvonch hayotingizga qaytadi, ayblovlar yo’qoladi, sizni yolg’iz qoldiradi va siz ularni bir marta va umuman unutasiz! Buni sinab ko’ring va muvaffaqiyatga erishasiz, bir-biringiz bilan hayot yangi mazmun kasb etadi va yana 20-30 yil o’tgach, siz hayotga turli xil ko’zlar bilan qarashga qodir bo’lgan vaqtingizni tabassum bilan eslaysiz.

Manba:b17.ru