Yaqinda olimlar miya va immunitet bir-biriga bog’liqligini aniqladilar. Garchi 19-asrning boshlariga qadar, bu organ immunitet tizimida sodir bo’ladigan jarayonlardan butunlay ajratilgan deb hisoblangan. Olimlar izolyatsiya qilinganiga qaramay, miya immunitet tizimiga muhtojligini ko’rsatdi. Xuddi shu tarzda, u immunitet tizimini ma’lum darajada boshqaradi.

Suyak iligining immunitet tizimidagi o’rni

Dastlab, immunitet tizimining to’g’ri ishlashi birinchi navbatda nimaga bog’liqligini aniqlaylik. Immunitet tanani zararli vositalardan himoya qilishning asosiy mexanizmi ekanligini tushunish uchun sizga olim bo’lish shart emas. Immunitet tizimining markaziy organlaridan biri bu qizil suyak iligi. B-limfotsitlar – bu suyak iligi immunitet uchun ishlab chiqaradigan narsa. Ushbu hujayralar tanadagi yuqumli kasalliklarni bartaraf etish uchun to’g’ridan-to’g’ri kerak. Ular timus bezida hosil bo’lgan T-limfotsitlar bilan chambarchas bog’liq. Ushbu hujayralarning vazifasi uyali immunitetni ta’minlashdir. Qizil suyak iligida makrofaglar ham pishib etiladi, ular yirik begona zarralarni olish va ularni keyinchalik yo’q qilish uchun zarurdir. Agar suyak iligi patologiyasi paydo bo’lsa, tananing immuniteti yomonlashadi. Agar suyak iligi bo’lmasa, immunitet yo’q deb aytishimiz mumkin.

Miyada immunitet tizimining qaysi tarkibiy qismlari mavjud?

Qon-miya to’sig’i borligi sababli, miya immunitet tizimidan ajratilgan imtiyozli organ deb ataladi. Ushbu to’siq uning to’qimasini immun hujayralari va molekulalari bilan to’ldirilgan qonidan ajratib turadi. Ammo bu haqiqat miya va immunitet o’rtasidagi aloqaning to’liq etishmasligini ko’rsatmaydi. Shunchaki ushbu organdagi infektsiyalarga reaktsiyalar turlicha. Va har xil jarohatlarga sezgirlik infektsiyaga qarshi javobning zaifligini tushuntiradi.

Miyada tug’ma va orttirilgan immunitetning tarkibiy qismlari borligi isbotlangan. Organ organ hujayralardan iborat. Neyronlar elektr signallarining generatorlari va tarqatuvchilari vazifasini bajaradi. Glia hujayralari neyronlarni funktsional faoliyat uchun zarur bo’lgan ma’lumotlar bilan ta’minlash funktsiyasini bajaradi. Mikroglia ildiz hujayralaridan kelib chiqadi va rivojlanishning boshida miyaga kiradi. Ular o’layotgan neyronlarni va asab uchlarini olib tashlaydigan izolyatsiya qilingan miya makrofaglari. Miya pishib yetganda, bu jarayonlarning ahamiyati katta bo’ladi. Mikroglial hujayralarning bir xil darajada muhim vazifasi miya to’qimalarini yuqumli kasalliklardan himoya qilishdir.

Miyada faqat mikroglial immun hujayralar mavjud. 2015 yilda Virjiniya Universitetining bir guruh olimlari sichqonning miyasini tekshirdilar. Ular menenjadan limfa va orqa miya suyuqligini to’playdigan kanallardan tashkil topgan “limfatik drenaj” mavjudligini aniqladilar. Inson miyasida ham shunga o’xshash mexanizm borligi haqidagi gipoteza 2017 yilda, doktor Daniel Reyx boshchiligidagi ilmiy guruh bir qator eksperimentlarni o’tkazganida tasdiqlandi. Magnit-rezonans tomografiya yordamida olib borilgan tadqiqotlar shuni ko’rsatdiki, odamlar va maymunlarning miya pardalarida limfa tomirlari mavjud.

Immunitet molekulalari, hujayralar singari, miyaning normal ishlashiga bevosita ta’sir qiladi. Sitokin IFN-molec signalizatsiya molekulasi viruslardan himoya qiladi va ijtimoiy xulq-atvorni tartibga soladi. Olimlar sitokinning etishmasligi ijtimoiy kasalliklarni va asabiy aloqalarning buzilishini keltirib chiqaradi. IL-1 signalizatsiya molekulasi ham yallig’lanishga qarshi ta’sirga ega. U mahalliy yoki tizimli ravishda ishlaydi, isitmani ko’taradi, uyquni buzadi, ishtahani pasaytiradi va organizmning yuqumli kasalliklarga qarshi hujumiga endokrin tizim javob beradi. C1q signal beruvchi molekulasi o’layotgan neyronlar va nerv sonlarini belgilaydi, bu mikroglial hujayralarni topishga va olib tashlashga yordam beradi.

Miyada tug’ma va orttirilgan immunitetning tarkibiy qismlari mavjudligi to’g’risida shu kungacha ma’lum bo’lgan ma’lumotlar bilan bog’liq holda, nima uchun ushbu organdagi immunitet reaktsiyasi juda kam rivojlangan? Haqiqat shuki, immunitet tizimi bu erda mahalliy darajada ishlaydi va unchalik intensiv emas. Mavjud hujayralar zararli bakteriyalarni tutishi mumkin, ammo ular limfotsitlarga ma’lumot etkaza olmaydi. Va boshqa hujayralarni jalb qilish imkonsiz bo’lib qoladi, chunki bunga qon-miya to’sig’i to’sqinlik qiladi.

Miya immunitetni qanday tartibga soladi?

Bugungi kunda miyaning qaysi qismi immunitet uchun javobgarligini aytish mumkin emas. Biroq, amerikalik biologlar aloqani “bakteriyalar-miya-tanasi” darajasida isbotladilar. Uni topishga urinib, uchta yirik universitet olimlari qurbaqa embrionlarini o’rganishdi. Tajribalar shuni ko’rsatdiki, miya signallarini olmasdan, immunitet hujayralari tartibsiz harakat qiladi va infektsiyalarga qarshi turishga to’liq qodir emas.

Olimlar odatdagi qurbaqa embrionlarining xatti-harakatlarini miyasini olib tashlangan embrionlarga taqqosladilar. Ikkinchisida immunitet hujayralari shikastlanish yoki yuqish joyida to’planmagan, ammo tartibsiz harakat qilgan, bu esa infektsiyaning tez rivojlanishiga olib kelgan. Miya bilan embrionlarda immunitet hujayralari zudlik bilan yuqadigan joyga yo’naltirildi va bakterial tahdid bilan kurashishni boshladi.

E. coli infektsiyasi bilan o’tkazilgan tajriba juda ta’sirli natijalarni ko’rsatdi. Oddiy embrionlarda omon qolish darajasi 50% ni tashkil etdi. Bosh miya olib tashlangan embrionlardan esa atigi 16% omon qolgan. Immunitet hujayralarining tarkibi va soni bir xil bo’lishiga qaramay, bu ta’sir faqat yuqumli razvedka mavjud bo’lgan joyga harakat yo’nalishi to’g’risida miya signalining yo’qligi bilan bog’liq bo’lishi mumkin.

Miyasiz embrionlarda neyrotransmitter dofamin yo’q edi. Bu o’rganish va motivatsiya uchun miyada ishlatiladigan signal beruvchi kimyoviy moddadir. Natijada, miyasiz embrionlar infektsiya joyida immunitet hujayralarining kvorum ta’siridan mahrum bo’lishdi. Demak, biz dopamin infektsiyaning dastlabki bosqichida juda zarur, degan xulosaga kelishimiz mumkin, uning yordamida immun hujayralar qaerga konsentratsiya qilishni tushunadi.

Shunday qilib, miya va immunitet o’rtasidagi bog’liqlik hali to’liq o’rganilmagan bo’lsa-da, biz uning aniq mavjudligini bilamiz. 

Manba:blog.wikium.ru